Ezelshoeve: Nieuwsbrief maart 2022

Lentekriebels

Eindelijk! We hebben zeker geen slecht begin van het jaar gehad, ondanks de stormen. Maar maart laat op alle manieren zien dat de lente begonnen is. Blauwe luchten, vaak bijna windstil, de knoppen in de struiken en heesters, de forsythia in bloei en de kudde op rust. Het is heerlijk om te zien hoe rustig de kudde geniet van deze prachtige dagen. De oudjes staan vaak stil te genieten van de toch al warme zonnestralen en de rest van de kudde is rustig aan het grazen. De lente brengt ook de lentekriebels, met als gevolg dat veel merries hengstig worden. Onze jongvolwassenen (Arthur en Lancelot) worden hier helemaal opgewonden van, ondanks dat ze nog niet echt snappen wat ze daarmee moeten doen. De lente heeft ook effect op mooie Mona van 27 jaar oud. Vorige maand kwam ze met Max nieuw in de kudde en sindsdien staan ze nog apart op hun weitje. We zijn hen langzaam maar zeker in de kudde aan het brengen, maar Mona bleef helemaal achteraan op het ezelparcours heen en weer lopen. Ze was niet bang van de kudde, maar wilde er ook niet in. Echter sinds een paar dagen is Mona ook hengstig en zoekt ze juist de kudde op! Met name die jonge gasten hebben haar aandacht. Maar goed: er is blijkbaar geen betere manier om Mona in de kudde te integreren, dan lentekriebels 🤣

De wonden van Michaël

De wondgenezing van Michaël gaat goed! De dagelijkse verzorging door Jacqueline begint zijn vruchten af te werpen. Eigenlijk is Michaël sinds zijn komst hier op 11 januari elke dag vooruit gegaan. Hij heeft zich van het begin af aan een vechter getoond, met een duidelijke wil om weer 100% te worden. Elke morgen en elke avond hebben wij zijn wonden verzorgd en waar de doorligwonden in zijn oksels eerst een gat hadden, waar je een volledige vinger in kon stoppen, zijn de wonden in de laatste week volledig dicht gegaan. Hoewel hij nog steeds mankt met linksachter, loopt hij soepel en met een gemak wat duidelijk aangeeft dat het een fysieke beperking is (geen pijn), waar hij zelf eigenlijk geen probleem mee heeft. Ook is Michaël sinds dat hij bij ons is al 28 kg aangekomen! Onze beheerders, die hem maar één keer in de week zien, gaven aan dat hij alweer veel beter loopt dan vorige week! Wat ongelofelijk fijn dat we Michaël al weer zover hebben, dat hij een gewone ezel kan zijn!

Juffrouw Jannie

13 maart hebben we Jannie (na 7 jaar) teruggehaald naar de Ezelshoeve omdat haar pa én maatje (Janus) overleden was. Ze herkende haar veilige haven meteen 😊 Leo en Onyx herkenden haar direct en wierpen zich als haar bodyguards op, om onze hooligans Arthur en Lancelot uit haar buurt te houden. Heerlijk om te zien hoe gemakkelijk en rustig zij is en blijft, ondanks alle 'nieuwe' ezeltjes om haar heen 🥰

Fonske

WELKOM FONSKE! 🥳
Deze vrolijke jongen haalden we 26 februari op in Nederweert. Hij werd Dirk genoemd, maar op zijn paspoort staat Fonske. Fonske vinden we beter bij hem passen, dus zo blijven we hem noemen! Normaal zijn ezels onzeker wanneer ze in een nieuwe kudde aankomen, maar Fonske wilde meteen met iedereen kennismaken! Het waren nu Uriël en Michaël die het spannend vonden 😄
Fonske is 7 jaar oud. Hij is naar de Ezelshoeve gekomen omdat zijn maatje is overleden. Daarom zouden wij op zoek gaan naar een nieuw weitje voor Fonske.

Doorgeplaatst: Fonske

Dat ging vliegensvlug! 27 februari waren er al mensen op de Ezelshoeve om kennis te maken met Fonske. Bij hen is er een ezeltje overleden, daarom zoekt ezel Staf een nieuw maatje! Ze vielen als een blok voor Fonske 😊

PARADIJSJE VOOR FONSKE ❤️
Een dikke week woonde Fonske maar bij ons, want 6 maart mocht hij al naar zijn nieuwe plekje verhuizen! Hij is gaan samenwonen met vriendje Staf in Rotselaar (B). En wat een prachtig plekje heeft hij gekregen! Fonske is met zijn snoetje in de boter gevallen hoor! Staf wordt zéker en vast zijn beste maatje en de mensen zijn de liefste verzorgers die hij zich maar kan wensen! Veel geluk in jouw nieuwe toekomst, lieve Fonske! ❤️

Extreme prijsstijgingen 😱

Als relatief kleine stichting hebben de abnormale prijsstijgingen van grondstoffen, de diesel en het gas natuurlijk een grote impact. Net zoals dat het salaris van mensen niet evenredig stijgt met de enorm hogere kosten, zo geldt dat ook voor de inkomsten van stichtingen. Daarbovenop komen de extreme dierenartskosten van de afgelopen maanden. Gewoon ter informatie: de factuur over de eerste vier weken van januari was €1.500. Dit komt uiteraard door de extra verzorging die Michaël en Uriël nodig hebben. Maar we kunnen jullie steun extra goed gebruiken in deze rare tijd. U kunt ons steunen via een eenmalige of periodieke donatie of via een (deel-)adoptie. Alles zorgt ervoor dat we dit prachtige werk kunnen blijven doen.

Uriël update

Uriël, onze prachtige Poitou dame, gaat de ene keer beter dan de andere keer. Elke keer lijkt het weer beter te gaan en dan komt er weer een terugval. De ene week eet ze super, de andere week heeft ze nergens zin in. Ineens had ze weer een week dat ze niet of nauwelijks wil opstaan en nu hebben we weer twee weken achter de rug, dat ze bijna zonder onze hulp overeind springt. Echter gisteren had ze ineens weer moeite met opstaan en moest P-P haar praktisch weer optillen. We zijn bijna aan het micro-managen met voer en medicatie. Telkens wanneer we denken dat we de juiste mix gevonden hebben, waar ze een week sterk op vooruit gaat, krijgt ze weer een terugval. Ze moet minder granen en suikers in verband met haar Cushing en ze vindt die nieuwe brokken heerlijk ... een weeklang en dan ineens wil ze ze niet meer. Na een oproep op Facebook en Twitter heeft ze een berg liefde en energie gekregen. Prompt gaat ze ineens stappen vooruit! Maar ook dat is na twee weken weer uitgewerkt. Het lopen blijft moeizaam, alsof ze de coördinatie van haar benen niet goed op orde krijgt. Door het kraken van een petfles wordt ze getriggerd en loopt ze ineens het hele stuk terug van de weide ... maar na twee weken werkt dat trucje ook niet meer. Het is alsof we elke week iets nieuws moeten bedenken en proberen 😕

Soms hebben we het gevoel dat ze gewoon oud is. 14 jaar is een beste leeftijd voor een Poitou en haar ouders zijn niet ouder geworden. We houden met alles rekening en blijven micro-managen om het haar zoveel mogelijk naar haar zin te maken, want ze geniet nog zo van alle liefde die ze krijgt 🥰

Nieuwe tenten

Vorige nieuwsbrief vermeldden we nog onze 'stormschade' en de fantastische reacties hierop via Facebook en Twitter. Hierdoor konden wij onze oude tenten herstellen en we hebben zelfs een paar nagelnieuwe tenten gekregen, van vriendjes die hem toch niet gebruikten!
De tenten zijn met sjorbanden verankerd, zodat een volgende storm ze niet meer kan beschadigen 🙏😇 Nogmaals: ongelofelijk bedankt aan allen die ons steunen!

Echte vrijwilligers

Echte vrijwilligers, echte mensen. Elke week komen er twee nieuwe foto's in deze campagne en die plaatsen we allemaal op onze website. Alle foto's zijn gewoon even tussendoor genomen tijdens de werkzaamheden op de Ezelshoeve.
Bij onderstaande foto lopen we even vooruit op onze campagne. Vrijwilliger Richard wordt momenteel opgeleid tot beheerder en gaat binnenkort de maandagen overnemen!

Even voorstellen: Alberto!

Dit ventje van ongeveer 15 jaar oud kwam afgelopen januari naar de Ezelshoeve. Hij is het maatje van Michaël, die naar de Ezelshoeve kwam vanwege ernstige gezondheidsproblemen. Natuurlijk namen we toen ook Alberto mee!
Alberto vindt het niet eerlijk dat Michaël extra zorg en aandacht krijgt vanwege zijn letsel, wonden en ernstige ondervoeding en laat ons dat duidelijk merken 😊 Dus voor Alberto brengen we altijd een extra wortel 🥕 of een extra bakje hooi mee.
Hij ziet er namelijk behoorlijk “dik” uit maar is dat echt niet, dat is allemaal vacht! Ook Alberto’s ribben zijn te duidelijk voelbaar.
Het tweetal woont al minstens zes jaar samen. Alberto is een pittig mannetje die zich het liefst overal mee bemoeit, maar wij houden wel van ezeltjes met “een kop erop” 😄 GO ALBERTO ❤️❤️!
PS. Alberto is ook te adopteren 🤔