Welkom Lena

Lena heeft 20 jaar op de Stadsboerderij van Assen gestaan en bezoekers en kindjes verwelkomd. Nu is ze moe en wil met pensioen. Dus heeft ze heel de reis van Assen naar Baarle-Nassau gemaakt en wat bijzonder was: haar vaste verzorger Gert (foto hieronder), die haar vanaf veulen verzorgd had, is achter ons gereden om haar hier een bekend gezicht te geven bij aankomst. Hoe mooi is dat!

Lena ontmoet Gerrit

Omdat het al donker was toen we aankwamen vanuit Assen, hadden we Lena eerst in de Quarantaine stal gezet. De volgende dag ontmoette ze haar weide-genoot: Gerrit. Beiden waren zeer in elkaar geïnteresseerd en ze liepen heerlijk samen op. Lena genoot van de rust in haar nieuwe weide en Gerrit, die nogal getraumatiseerd is naar mensen, vond het fijn om een vriendinnetje te krijgen.

En toen kwam Valerie

Mooie Valerie is een meisje dat 20 jaar alleen gestaan heeft. Ze was bang van mensen in het algemeen. Mensen die iets van haar wilden. Tot P-P kwam. Hij kon haar knuffelen, halsteren en ze liep zo met hem mee de ambulance in.

We plaatsten haar bij Rico, die 25 jaar alleen had gestaan. Nu kunnen ze alletwee rustig wennen aan een ander ezeltje in de nabijheid. We hadden al meerdere ezels bij Rico geprobeerd, maar telkens bleek toch dat Rico niets met die ander had. Nu maar hopen dat het tussen hem en Valerie wel klikt.

Een dag niet gespeeld ...

is een dag niet geleefd. Dat geldt wel voor de kudde op de Ezelshoeve. Twee oudgedienden, Ramses en Dio, waren heerlijk aan het spelen en Dio zou Dio niet zijn als de fietsband niet gebruikt zou worden. Hoewel eerst de waterslang eraan moest geloven ... Maar het gaat supergoed met Dio. Elke dag wordt zijn pacemaker uitgelezen en elke maand zijn bloed gecontroleerd. Hij blijft super gezond en wij denken dat zijn pacemaker ook een turbostand heeft 🤣

Tandarts Marcel Michielsen

Tsja, wie kent dat niet. Die ene keer per jaar dat je naar de tandarts moet 😱 Veel ezels kennen dat niet, waardoor de tandarts dus heel lang werk heeft om het gebit weer enigszins op orde te krijgen. Hierdoor kunnen ze weer goed gras en hooi kauwen en vallen ze niet verder af. Zo ook Rico. Maar ja, Rico had geen keuze nu er een mooie dame in zijn weitje was gekomen 😬

Wat een match is dit!

Het gaat fantastisch met Rico en Valerie samen! Valerie had zelfs al de lentekriebels en begon te bokken en te rennen ... en ... kreeg Rico zelfs zover dat hij mee ging spelen. Eerst nog heel ongemakkelijk, maar geleidelijk aan gaf hij zich over en begon mee te bokken. Wat mooi dat 2 ezels die veel te lang alleen hebben gestaan een tweede kans krijgen. Wat prachtig dat deze twee elkaar gevonden hebben 🙏🏼

Gerrit wil dat Maaike blijft

Gerrit, die niets van mensen (mannen) moet hebben, had wel een crush op Maaike. Na tien weken in het stageverblijf te hebben gebivakkeerd kwam er toch een einde aan haar stageperiode. Helaas, want niet alleen Gerrit wilde dat ze zou blijven.

Liv en Loulou

En toen kwamen Liv en Loulou terug. Poitou Liv hebben we bijna vier jaar geleden hier als flessenveulen grootgebracht, waarna ze met Loulou naar haar eigenaar teruggekeerd is. Liv is echter minder opgevoed, doordat zij geen moeder had, en claimde haar baasje zo erg dat ze hier niet meer mee om kon gaan. Een achterlijke hoefsmid had Liv ook nog eens helemaal 'afgeslagen' nadat ze geschopt had, en toen was er helemaal niets meer met haar te beginnen. Dus toen kwam de moeilijke keuze om ze naar ons te doen.

Liv (hierboven rechts) is inderdaad: een Poitou, net als Quincet. Niet 100% raszuiver maar ze is een Poitou. Aanzienlijk groter dan de andere ezels. Ondanks dat ze zwaar getraumatiseerd is geraakt, zag ze in P-P haar grote steun en toeverlaat. Nadat ze eerst iedereen die te dichtbij kwam wegschopte, werd ze ineens naar P-P hengstig 😱 ... en niet een klein beetje. Vanaf dat moment had ze zich volledig overgegeven aan P-P. Nu we een tijdje verder is zij al veel rustiger naar mensen en schopt ze bijna niet meer.

Liv en Loulou in de kudde

We hebben Liv en Loulou gewoon in de kudde gezet. Loulou haalt haar veiligheid bij grote Liv en dit doet ze door haar te beschermen of af te schermen. Zelfs bij de avondvoerronde wisten ze Melchior van zijn plaats te verdrijven. Maar Liv is met haar drie jaar veel onbevangener en nu ze in de kudde staan zie je dat Loulou zich meer en meer tussen de andere ezels mengt. Die zijn toch meer hetzelfde dan grote Liv. Los daarvan keert ze telkens wel weer terug naar Liv en eten ze ook samen. We hebben Liv al bij Quincet en El Niño geprobeerd, maar Quincet vond Liv wel heel leuk. Even wachten tot ze weer hengstig is ...

Melchior voorop!

Zoals elke dag: rond 15h30 is de grote ruif gevuld met hooi en stro en de kudde staat op de zandweide te wachten. Melchior staat altijd voorop, want hij is de benoemde kuddeleider en de baas doet altijd met hem samen het hekje open. Maar deze routine is een dagelijkse routine geworden en nu helpt hij alle vrijwilligers met het openen van het hekje. Ezels zijn zooo leuk 😍

Stijldansen

Op het moment dat de kudde de weide op gaat, begint de cursus stijldansen. Ieder kiest zijn partner en het dansen begint. Sommige ezels wisselen halverwege van partner en uiteraard zijn er altijd een paar ezels die aan de kant blijven staan en niet mee willen dansen. Tot de dans verandert in een soort trefbal en dan krijgt de jeugd zelfs de oudere garde nog in beweging 😁

Dagelijkse routines

Ook al gebeurt er niet elke dag wat bijzonders, zelfs van de dagelijkse routines kunnen wij nog steeds genieten. Rond half elf gaat de Paddock Paradise open en dan trekt de hele kudde in stilte over 'the walk of fame' naar de voerplekken. En op het moment dat je dat ziet, heb je onmiddellijk een liedje in je hoofd om onder het filmpje te zetten. The sound of Silence; "in restless dreams I walked along narrow streets of cobblestone". Heeft iedereen dat, of ben ik alleen zo'n nerd 😂 Er zijn zelfs mensen die de filmpjes eerst zonder geluid kijken om dan te raden welk nummer wij eronder gezet hebben.

True Love

Valerie en Rico blijken echt een match made in heaven! The Lady and the Vagebond eten uit één bakje en je ziet het gewoon voor je dat ze allebei aan het eind van één strootje knabbelen en langzaam naar elkaar toekomen. Wat zijn we er blij mee dat Rico eindelijk een ezel(in) heeft die hij leuk vindt!

Spelen blijft een routine

Als we het dan toch over dagelijkse routines hebben in deze nieuwsbrief, dan moet spelen er ook bij. Want dat is echt een dagelijkse routine op de Ezelshoeve. Waar we de ezels ook neerzetten in de middag, er wordt gespeeld. Nu Brahma Arthur een beetje geclaimd heeft, is Lancelot zoekende naar andere speelmaatjes. Grote Django speelt ook steeds vaker, maar is een stuk minder (speel-)ervaren en bewegelijk dan Lancelot. Dus Lancelot weet altijd wel de bal te ontfutselen en ermee vandoor te gaan.

Zoals gezegd heeft Brahma Arthur een beetje geclaimd. Brahma is pas twee en nog niet zo vrij dat hij met iedereen durft te spelen. Met Arthur durft hij dat wel, dus claimt hij Arthur. Lancelot vindt dat eigenlijk helemaal niet zo leuk, want Arthur en hij waren toch 'the hooligans'? Dat klopt, en in overleg met Lancelot hebben we dan ook besloten dat Brahma een keer doorgeplaatst gaat worden. "Is dat niet zielig voor Brahma?" hoor ik jullie denken. Nee hoor, want wij plaatsen hem niet zomaar door. Misschien lichten we verder in deze nieuwsbrief al een tipje van de sluier op.

Lena gaat naar Nono

Lena was hier gekomen om met pensioen te gaan. Maar je zag haar kijken naar al die ezels en al die drukte op de Ezelshoeve. Continu spelen en bezoekers was niet zoals ze haar pensioen in gedachten had. En toen overleed op een doorplaatsadres ezel Chepito en bleef ezelin Nono alleen en verdrietig achter. Dit was de uitgelezen pensioenplek voor Lena en het matchte perfect. Ondanks de regen zagen we Lena al meer huppelen en bewegen dan dat ze in het weitje bij Gerrit gedaan had. Op de foto: links Lena, rechts Nono.

Een therapieplek voor ezels

Tsja, dan zijn er twee ezels die beiden door mannen getraumatiseerd zijn. Gerrit door mishandeling en slaag en Dora door een zeer 'kundige' dierenarts (het cynisme druipt er vanaf hè). Maar wel een adresje waar de mensen heel erg kundig en rustig zijn en alle tijd nemen om dit lange traject met de ezels aan te gaan. Oftewel: we hebben Gerrit doorgeplaatst naar Dora zodat ze samen deze lange weg terug kunnen bewandelen. Er staat zelfs een paardje voor de nodige ... eh ... afleiding (?). Op de foto staat op de voorgrond Gerrit en daarachter Dora en dit is geen therapie, maar ze krijgen gewoon snoepjes ter kennismaking.

Here's ... Johnny!

Johnny is een ruim één jarig hengstje. Johnny is hier omdat hij gecastreerd moet worden en de eigenaren het fijner en veiliger vonden om dat via ons hengstenplan te doen. De bedoeling is dat wij hem hier ook matchen met een ander ezeltje en dat ze dan samen terug gaan. Met wie zou een ruim eenjarig ruintje nu beter gematcht kunnen worden dan met een tweejarig ruintje: Brahma. Omdat het een tweestaps castratie werd (één bal zat te hoog en Johnny werd wakker uit zijn narcose) zal dat nog even op zich laten wachten. Eerst maar eens over enkele weken de andere bal verwijderen. 's Middags heeft P-P een goed gesprek met de alweer fitte Johnny gehad om hem hier op voor te bereiden.

Jessie en Amber

Met enige spoed moesten we Amber en Jessie ophalen. Hun baasje was al langer niet echt meer in staat om voor hen te zorgen, en toen hij volledig wegviel moesten ze meteen opgehaald worden. Deze zussen van 13 en 15 jaar hebben altijd samen gestaan, maar zijn niet gewend aan vreemde mensen. Nou dan staat hen nog wat te wachten hier. Jessie is minder onzeker dan Amber en heeft al uitgebreid met de ezelfluisteraar staan knuffelen. Eerst maar even in de quarantaine weides bekomen.