Over leren spelen, ezelgedrag leren en de glazen muiltjes van Diva
Nieuwsbrief augustus 2023

Heel veel bezoekers ontmoeten heel veel ezels!

We hebben het nog nooit zo druk gehad als deze zomer. Elke dag kwamen er adoptieouders naar hun adoptiekind(eren) kijken, kwamen nieuwe bezoekers langs en zaten er mensen in onze B&D. Die paar regenbuien die we hadden weerhielden de mensen niet om te komen knuffelen met onze ezels. Het was bijzonder dat er mensen speciaal van Engeland naar Nederland op vakantie kwamen om bij ons langs te komen. Ze hebben dan ook een paar dagen bij ons doorgebracht en hebben natuurlijk een ezeltje geadopteerd. Mensen uit Duitsland die in de buurt op vakantie waren én zelfs mensen uit China die kwamen wandelen met een ezeltje. Onze wandelezels Ramses, Onyx, Leo en Buddy Joe kregen bijna dagelijks de kans om het bos te verkennen en de mensen naar alle snackplekjes te leiden. Op de foto hieronder zie je Don met zijn nieuwe Engelstalige adoptieouders 🥰 die volgend jaar zeker terugkomen ... misschien zelfs al eerder.
Los van het hoge aantal ezelfans hebben we ook een hoog aantal ezels. We hebben nu rond de vijftig bewoners, wat erg veel is. Hoe dat komt lezen jullie in de nieuwsbrief van september 🤔

De benen weer geschoren

2x per jaar komt Alain Geevels naar ons om de benen van Diva en Quincet te behandelen tegen CPL. Zo'n behandeling duurt wel 3 uur per ezel en is echt heftig zwaar werk. Het 'dikke' achterbeen van Diva waarmee ze hier binnenkwam, is al veel dunner geworden. Dit is boven verwachting en misschien dat ze daardoor tegenwoordig zelfstandig kan opstaan. De benen van Quincet, die een soort maanlandschap van bobbels zijn door de gebrekkige verzorging op zijn vorige adres, zijn nu veel beter schoon te houden. Het zal nooit meer weg gaan maar we kunnen er wel voor zorgen dat het niet erger wordt.

Dagelijkse dingetjes

Mensen vinden het soms bijzonder dat wij elke dag een filmpje kunnen plaatsen, 365 dagen per jaar. Maar zelfs op dagen zonder hoogtepunten gebeurt er wel iets bijzonders. Waarom? Omdat ezels humor hebben en onzin kunnen uithalen? Omdat het allemaal unieke karaktertjes zijn, met elk hun eigen hilarische kantjes? Of omdat de vrijwilligers dat zijn? Maar als je hier elke dag bent, dan vind je elke dag wel iets dat je kunt delen door middel van een filmpje.

Leren spelen

Django is vorige maand in de kudde gekomen samen met de Franse dames. Django liet op alle manieren zien dat hij ook graag wilde spelen. Maar hij had geen idee hoe dat moest en begon dan maar weer luid te balken. Met name Lancelot en Paultje hebben hem deze maand leren spelen. Het is zo mooi om te zien hoe ze dat heel bewust doen en hoe ze hem laten zien wat er van hem verwacht wordt en hem corrigeren als hij het niet juist doet. Stapje voor stapje leerde Django spelen en nu is hij zover dat hij zelf de bal pakt en deze aan Paultje aanbiedt. Hij blijft een heerlijke, onzekere, ongelofelijke knuffelbeer 🥰

Voor de ezels

Bezoekers vragen vaak wat ze voor de ezels mee mogen brengen. Wortelen en appels zijn altijd welkom en die voeren wij dan, bijvoorbeeld bij het avondbuffet. Soms komen er mensen met een zakje met 20 wortels en hopen dan dat zij die mogen voeren aan de kudde. Dat doen we, voor hun veiligheid, niet. Het is namelijk best spannend om met 20 worteltjes in een kudde van 40 ezels te gaan staan. Zelfs onze vaste vrijwilligers, die toch echt wel wat gewend zijn, moeten achteraf even hun vingers tellen om te kijken of ze er nog alle tien zijn 😂

Regen

Het heeft deze zomer weinig geregend, te weinig om het gras goed te laten groeien. Maar zoals altijd is het in Nederland hollen of stilstaan. Wanneer het dan een keertje regent, valt er zoveel dat alles onder water staat. Een halfuurtje. En dan is het weer dagen lang droog. Bij zo'n heftige stortbui staan alle ezels te schuilen, inclusief de Poitou's. Franse Lea en Franse Liesje waren iets te laat en je ziet wel aan Liesje wat ze ervan vond 😞

Wildopvang

Een vriend van ons vond een ree langs de kant van de weg, die totaal in shock was. Om te voorkomen dat hij doodgereden zou worden heeft hij hem meegenomen. Omdat alle opvangen en asiels 'niet thuis' gaven werd de ree naar ons gebracht. In onze quarantainestal werd een warm nestje van stro gemaakt en de ree tot rust gebracht. 's Ochtends was de ree eigenlijk alweer fit; alsof er niets aan de hand was. Dank aan Vogelrevalidatiecentrum Zundert die de ree opgehaald en weer in de natuur uitgezet heeft. En hoewel je dieren uit het wild eigenlijk niet moet aaien, maakte de ree een uitzondering voor de Ezelfluisteraar. Hij werd helemaal rustig van zijn stem en aanraking en viel heerlijk in slaap.

Na een dag hard werken

Is het goed rusten. Elke middag gaat Diva aan het einde van de dag liggen om te rusten. Vaak gaat 'de baas' er even bijzitten ... of liggen. En er zijn dagen dat ze beiden wakker gemaakt moeten worden 😅 Maar het is zo heerlijk in de namiddagzon, wanneer al het bezoek en alle vrijwilligers naar huis zijn. Even qualitytime met zijn meisje 😍

Pruimentijd

Het was letterlijk pruimentijd. Nina is van de pruimenpolitie en liep elk half uur even naar de pruimenboom om te kijken of er al weer wat gevallen was. Luuk ging elke keer op zijn achterpoten staan, onder de boom. Hij pakte dan een tak en trok die naar beneden zodat de pruimen op de grond vielen. Hij heeft wekenlang heel veel vrienden gehad. Maar uiteraard zijn er ook genoeg vrijwilligers die graag een handje helpen. Peter plukt de lekkerste en rijpste pruimen voor Franse Lea en Liesje. Dan hoor je de kaken knagen op de pitjes die ze daarna uitspugen. #LaVieEstBelle met een goede oogst.

Plakijzers voor Diva

Hoefsmid Leon van Zoggel en P-P de plakijzers voor Diva aangemeten en bevestigd. Diva is nog steeds erg hoefbevangen op haar rechter voorhoef. Deze plakijzers zouden haar verder moeten ontlasten.

Hier zal ze weer enige tijd aan moeten wennen en die hoefbevangenheid kan wel een jaar duren. Maar ondanks dat hebben we de overtuiging dat we haar hier doorheen gaan trekken. Zelfs al zou het nog erger worden, dan zijn er weer andere oplossingen ... 🙏🏼

Lola van de Ezelshoeve

Onze Rottweiler pup (ja, een Rottweiler blijft pup tot ze ongeveer 4 zijn) speelt graag met de ezels. Ze daagt ze uit en de ene ezel is daar meer van gediend, dan de andere. Buddy Joe vond het helemaal leuk en ging op dezelfde manier terugspelen. In het filmpje zag je mooi hoe Buddy aan kwam rennen en net als Lola in de speelhouding ging staan: voorbenen uit elkaar en kontje omhoog. Lola doet het super met de ezels en vaak staan er een aantal ezels bij Lola op het gras, waar de terrassen zijn.

Wisten jullie dat Lola elke avond na haar wandeling met de baas naar Diva gaat om Diva te helpen opstaan? Het is langzaam maar zeker een ritueel aan het worden en Lola heeft alle wonden van Diva al schoongelikt. Lola wil er ook niet weg, totdat Diva in de buurt van de stal staat. Ze blijft er als een border-collie achter liggen, net zolang als het nodig is voor Diva om naar haar stal te stappen.

2 meter extra gras

En dan geef je de kudde 2 meter extra gras op de grote weide. Zo komisch om te zien dat die 2 extra meters eerst op moeten, voor ze de rest van de weide bekijken. En dan heb je ineens heel de kudde op die twee meter staan. Dat is toch wel dringen hoor.

Welkom Zazou en André

8 augustus hebben we Zazou en André opgehaald in België. Ze vonden het enorm spannend om de ambulance in te gaan. De ambulance uit was dan ook weer een dingetje. Op het moment dat ze doorhadden dat hier nog veel meer ezels stonden, ging het al snel beter. We hadden ze bij Fien, Jet, Tessa en Daisy in de wei gezet en dat ging eigenlijk heel erg goed. Ze waren nog wat schichtig en met name André zocht zijn veiligheid bij Zazou. Maar na een paar dagen konden we ze al aanhalen en knuffelen. De andere ezels bleven nog wat spannend. André (links op de foto) heeft heel mooie beenstrepen, iets wat je steeds minder ziet. Op de voorgrond zit vrijwilligster Tinne die André en Zazou 7 jaar lang extra verzorgd heeft bij het bedrijf waar ze stonden.

Welkom Bruno

Bruno was boos. Hij stond samen met een andere ezel bij een jeugdzorginstelling en van de één op de andere dag was zijn maatje ineens weg. Bruno baalde en was serieus boos op de wereld. Nadat de Ezelfluisteraar zijn vertrouwen gewonnen had, stapte hij zelf de ambulance in. Op het moment dat hij op de Ezelshoeve aankwam, was zijn boosheid totaal verdwenen. Wat een fiere vent is Bruno en wat is hij blij dat hij weer tussen soortgenoten staat.

El Niño mag de kudde in

El Niño is een 22 jaar oude (voor 75%) Poitou, die zes weken geleden gecastreerd is. Het werd tijd om hem in de kudde te brengen omdat hij al die tijd eenzaam en alleen in de laatste wei gestaan had. Maar El Niño is pas hengstengedrag gaan vertonen, nadat hij gecastreerd was. Toen hij wakker werd uit zijn roesje had hij ineens allemaal merries in zijn omgeving en dit was nieuw voor hem. Omdat we bang waren dat hij nog te heftig zou zijn en hij het op zijn eerste dag in de kudde voor zichzelf zou verpesten, hebben we het stapsgewijs gedaan. Eerst hebben we stoere Django, Franse Lea en Franse Liesje bij hem in de wei gezet. Het enige wat er gebeurde is dat El Niño met een totaal verbijsterde uitdrukking naar die ezels stond te kijken 😂

Omdat er zo weinig gebeurde hebben we een groot aantal ruinen erbij gezet. Maar nog steeds gebeurde er niets. Toen hebben we het poortje van zijn weide open gelaten. El Niño ging toen zelf op stap om het terrein te verkennen. Geleidelijk aan kwam hij steeds meer ezels tegen en de kennismakingen gingen eigenlijk heel erg goed. Hij was heel voorzichtig en vond al die kleine ezeltjes maar eng. Hieronder met Buddy Joe die het fantastisch deed.

Maar toen kwam hij ineens bij het hek waarachter Quincet en Diva staan. En onmiddellijk zie je dat El Niño een Poitou is! Die kennismaking ging zo anders dan bij alle andere ezels. Uiteraard zit hier een stukje dominantiestrijd in, maar het ging zo liefdevol en het was zo fantastisch om te zien. Alsof hij de kleine ezels heel voorzichtig een hand gegeven had en hij bij Quincet meteen een enorme hug deed. Brother from another mother!

Nee, ze kunnen niet bij elkaar want dat zou wel eens een ouderwetse kloppartij kunnen worden. Sowieso is Diva nog te zwak om weerstand te bieden aan de fiere El Niño en Quincet zal zijn vrouwtje gaan claimen en beschermen tegen de concurrent. Dus dat is geen optie. Dan het universum maar vragen voor nog een Poitou merrie 😉

En daar gingen ze weer

Soms valt het ineens op zijn plaats. Sjaakie is een 28 jarige ruin die ineens alleen kwam te staan. Sjaakie had ezels nodig. Maar wat zet je bij zo'n ezel? Nou een sociale merrie en een ruin van ruim tien jaar. Oftewel: Zazou en André waren eigenlijk een perfecte match. En of ze nu in onze kudde maandenlang steeds socialer worden of ze doen dat gelijk op een nieuw liefdevol ezeladres? Het gaat jullie goed! Op de foto hieronder staat Zazou al lekker met Sjaakie te grazen.

Bedankt!

Onze dank gaat naar alle bezoekers die de afgelopen weken met de ezels zijn komen knuffelen en alle adoptieouders die soms wel 3 keer per week langskomen! Uiteraard naar de vrijwilligers die soms in de hitte, soms in de regen, elke dag klaar staan voor de heul veul ezeltjes. We houden van jullie.

P.S. Hulp voor mishandelde, verwaarloosde, zieke en oude ezels blijft nodig. Ook in Nederland. In de volgende nieuwsbrief zul je hier nog meer over lezen. Help alsjeblieft mee met een gift, of nog leuker: neem een adoptie! Hiermee verbind je jezelf aan één specifiek ezeltje ❤️

     

Anbi
Stichting de Ezelshoeve, Goorweg 3, 5111CR Baarle-Nassau, T: +31 627 136 736,
KvK: 18077520 - IBAN: NL88 RABO 0105 5492 15 - BIC: KREDBEBB
ezelshoeve@hotmail.com | www.ezelshoeve.nl
Bekijk de webversie - Voorkeuren beheren of uitschrijven