Peter Pan naar Carlo

Het leven gaat door en zo ook voor Peter Pan. Deze kleine man is naar Carlo gegaan. Deze jonge kerels gaan het heel goed hebben samen. Het mooiste was de reactie van Carlo toen ik hem vertelde dat ik Peter Pan als cadeautje voor hem bij me had. "Watcha talkin bout Willis?" Peter Pan is een 'inteelt-ezeltje' die ondanks zijn vier jaar eruit ziet als een jaarling. Carlo is 2 dus dit gaat samen helemaal goed komen! Hieronder op de voorgrond Peter Pan.

Ode aan Lancelot

Al onze ezels spelen elke dag. Maar de motor achter het speelgedrag is Lancelot. Op de één of andere manier krijgt Lancelot elke dag wel de wind in de kop en dan begint hij de andere ezels uit te dagen. Arthur is zijn vaste speelpartner, maar hij krijgt het voor elkaar om ook de oudere ezels en de ezels die eigenlijk nauwelijks spelen, in actie te krijgen. Wat zou onze kudde zijn zonder Lancelot?

Hannes en Floor gaan door

Oude Kandijtje woont met Liz samen en die hebben wij 14 jaar geleden doorgeplaatst. De kudde was groter, alleen er zijn in de tijd een aantal ezeltjes overleden. Nu was het tijd om de kleine kudde weer aan te vullen. Hannes en Floor waren de eerste ezels die we ernaar toe gebracht hebben.

Ruud en Sneeuwwitje

De volgende ezels die naar hetzelfde adresje gingen waren Ruud en Sneeuwwitje. Ruud was een fokhengst en Sneeuwwitje is waarschijnlijk de moeder van Peter Pan. Na veel omzwervingen vinden ze nu hun blijvende adresje bij mensen die weten hoe met ezels om te gaan. Ruud heeft nu zijn eigen kleine kudde 🥰

Het gevecht tegen het water

En nou hebben we mooie donkey shelters zodat de ezels droog kunnen staan ... regent het zoveel dat alles onder water staat. In 20 jaar stichting hebben we dit nog niet eerder meegemaakt. De grond is zo verzadigd dat elke regenbui alle weides weer onder water zet. Het trekt gewoon niet weg.

Het gevecht tegen het water was begonnen. Eerst begonnen we gaten te maken om drainage kokers te plaatsen, maar dit bleek niet echt te werken wanneer de grond zo verzadigd is. De volgende stap was een vuilwaterpomp of een dompelpomp.

Dit werkte wel en in korte tijd was de watervlakte in wei 4 weggepompt ... naar de weg. Het gevolg daarvan was dat het water van de weg, via de berm weer terugliep en onze Donkey Paradise onder water kwam. De slangen waren te kort. Dan maar extra slangen regelen om de 150 meter naar de sloot te overbruggen. Om een lang verhaal kort te maken: 2 dompelpompen en extra slangen verder lukte het om het water een beetje weg te pompen. Echter elke regenbui en het stond weer blank.
En toen kwam de vorst 🥶

Toen viel er niets meer te pompen. We konden gewoon schaatsen in de weide, wat beheerder René natuurlijk moest uitproberen. Onder het ijs trok het water langzaam weg, maar nu hadden we weer andere problemen in de weitjes: gladde stukken. In elke weide waar ezels stonden hebben we de 'gladde stukken' met linten afgezet om ze toch nog maar bewegingsruimte te geven. We wilden de slangen opruimen ... maar die waren ook bevroren 😣 Uiteraard waren ook alle waterbakken bevroren en moesten de vrijwilligers met emmers heet water heen en weer lopen. En dan denk je dat je alles gehad hebt ... en toen kwam de sneeuw.

Dat levert natuurlijk wel mooie plaatjes op van spelende ezels in de sneeuw. Zo heeft elk nadeel weer een voordeel 😉

Happy accidents

Soms gaat er wel eens iets fout. Een poortje dat niet goed afgesloten is bijvoorbeeld. En dan kom je als beheerder 's ochtends om 8h30 aan en staat heel de kudde voor het hek op je te wachten. Wat een ontvangst is dat en gelukkig is er niets fout gegaan. Maar de ezels hebben genoten van een hele nacht op het erf scharrelen en een aantal planten hebben deze escapade niet overleefd. Alle ezeltjes gelukkig wel.

Alle ezels op een rijtje

Wanneer Ronald en Tine gaan lopen met 'hun' Kastaar en Liesje, de ezels waarmee ze altijd de Donkey Trail liepen, dan is de hele kudde alert. Want dan worden er (verantwoorde) snoepjes uitgedeeld. Heel de kudde staat dan op een rijtje voor het hek. Ze mogen dan niet mee wandelen, maar wel mee snoepen!

Pia en Lowie gaan door

Mork was met Kerst zijn maatje Lola verloren en liep totaal onthand rond. Dus daar gingen Pia en Lowie to the rescue. Pia is een sterke madam en Lowie een lieve kerel, die onmiddellijk een mooie klik met Mork had. Ze doen het super met z'n drietjes en we zijn blij met dit nieuwe liefdevolle ezeladres. Hoewel de enorme IJssel vlak langs hun weide loopt, hebben ze weinig overlast van het water en het gras smaak Pia en Lowie goed! Vlnr Mork, Lowie en Pia.

Bobbie en Timmie

In verband met de wateroverlast hadden we Bobbie en Timmie in de kudde gezet. Maar B&T zijn te lief. Ze liepen de hele tijd als een Siamese tweeling tussen de ezels door te trippelen en vonden het maar niets. De doorplaatsouders waar ze in maart naartoe zouden gaan, zagen de stress bij die twee in het filmpje en besloten hand aan ploeg te slaan. Oftewel: dan maar een noodverblijf voor hen creëren en ze nu alvast laten komen. Nou B&T zijn er blij mee! Ze genieten van de aandacht en van het feit dat ze met z'n tweetjes staan. Voor sommige ezels is de kudde te groot, te veel, te spannend. Het gaat jullie goed, jongens.

Poitou's op het erf

Ook de Poitou's hadden we uit hun weitje gehaald en in onze quarantainestal gezet. Overdag konden ze lekker over het erf scharrelen en hier hadden ze helemaal geen probleem mee. Elke bezoeker en elke vrijwilliger kwam ze wel even knuffelen!

Brahma

Nu Shiva overleden is, miste Brahma zijn maatje. We hadden Choco, Ruud en Witje al bij hem gezet, maar dat vond hij toch niet zo leuk. Elke keer als de ezels in de grote wei aan het spelen waren, begon hij mee te rennen in zijn kleine wei. Tijd om hem in de kudde te introduceren. En dan zie je het verschil tussen een volwassen ezel en een veulen in de kudde. De hele kudde ving hem onmiddellijk liefdevol op en vanaf de eerste dag begon Brahma al te spelen met Arthur en Lancelot. Met name die eerste heeft Brahma onder zijn hoede genomen en letterlijk elke dag wordt er gespeeld. Is dit zielig voor Lancelot? Nee hoor, die speelt gewoon mee of jaagt de rest van de kudde op. Het blijft een hooligan 🤣

Daisy naar Josientje

Josientje verloor haar maatje Eppo en bleef alleen achter. Ze had wel twee hobbits (mini shetlanders) en een paard, maar daar voelde ze niets voor. Het was tijd voor een ezel erbij. Daisy is een krachtige merrie van 21 die haar pootje wel licht als het nodig is. Josientje is een echte knuffel en bijna waren we P-P kwijt, want die was meteen verliefd op Josientje. Op de foto hieronder zie je zelfs dat Daisy (rechts) en Josientje op elkaar lijken.

En toen kwam Rico

Rico is een lieve ruin die 25 jaar alleen gestaan heeft. De baasjes werden te oud voor de verzorging en Rico heeft nog een toekomst voor zich: op de Ezelshoeve. Hij begon onmiddellijk te balken, toen hij de andere ezeltjes zag en naderhand in zijn kleine weitje moest hij eerst de buurjongens begroeten.

Maar Rico heeft 25 jaar alleen gestaan. Hij vindt mensen okay, maar ezels vindt hij eng. We hebben al meerdere ezels bij hem gezet, maar telkens durft hij niet meer zijn stalletje in en stopt hij met eten. Wanneer hij alleen staat dan eet hij wel hooi. Dit wordt een lange weg om hem weer ezel te laten zijn.

Twee Lola's?

De ezels zijn heel erg gewend aan Lola van de Ezelshoeve. Maar als er dan ineens 2 Lola's voor het hek liggen, zijn ze toch nieuwsgierig. Biko vond de ezels ook heel erg spannend, maar heeft verder de hele middag met Lola gespeeld. #LaVieEstBelle met twee vrolijke, sociale Rotties 🥰

Yoyo to the rescue

Emma was ineens alleen toen haar vriendin overleed en dat vond ze helemaal niets. Wij besloten dat het voor Yoyo tijd was om door te gaan. Yoyo is een stevige meid, die Emma wel onder haar hoede zou kunnen nemen. Yoyo's nieuwe mens won haar hart al snel met wat worteltjes. De eerste nacht lagen Emma en Yoyo al samen te slapen in het stalletje dus dit komt helemaal goed. Tot ziens Yoyo.

En toen kwam Gerrit

Gerrit heeft een verleden van mishandeling met stokslagen en meer. Hij had begrijpelijk geen vertrouwen meer in mensen. De mensen die hem daarvan gered hadden waren in het bezit van paarden en pony's, maar daar bleek Gerrit weinig mee te hebben. Toen werd maar besloten om Gerrit naar een goede plek te doen, waar hij weer terug een gelukkig ezeltje kan worden: de Ezelshoeve. Hoewel hij geen vertrouwen in mensen heeft, vertrouwde hij P-P wel en met zijn steun durfde hij de reis aan te gaan. Welkom Gerrit!